Liczne badania dokonywane na ludziach przebywających w zasięgu szkodliwego promieniowania, wykazały, że emanowane promienie podziemnych żył wodnych są czynnikiem wyzwalającym rozwój takich chorób jak: rak, astma, reumatyzm, choroby nerek i pęcherza, ból i ropienie uszu, a nawet chorób umysłowych, epilepsji itp.
Nie wszyscy ludzie są jednakowo narażeni na powstawanie schorzeń- ci, którzy posiadają organizmy bardzo odporne, zauważają skutki promieniowania o wiele później. U osób mniej odpornych choroba wywiązuje się łatwiej i szybciej. U jednych wystarczy 5 lat przebywania na żyle wodnej by zachorować na raka, u innych choroba ujawnia się dopiero po 10 latach, a czasami nawet jeszcze później.
Jeżeli zaobserwujesz u siebie lub członków rodziny pewne zaburzenia dobrego samopoczucia, które mogą być oznaką wpływów szkodliwego promieniowania, to koniecznie skorzystaj z usług radiestety. Do oznak tych należą:
- stałe osłabienie przy wstawaniu- uczucie ociężałości;
- niespokojne sny lub bezsenność- dzieci uciekają w nocy do rodziców, starsi zmieniają miejsce spania;
- częste bóle głowy;
- choroby nerwicowe;
- trwałe dolegliwości reumatyczne;
- zaburzenia układu trawiennego;
- chroniczny nieżyt gardła i żołądka;
- choroby serca;
- choroby kręgosłupa.
Wszystkie te choroby mogą mieć lżejszy lub cięższy przebieg w zależności od intensywności promieniowania oraz czasu, w którym człowiek jest narażony na trwałe działanie promieniowania.
Niektóre fakty:
- W badaniach nad myszami związkami smołowymi wywołano nowotwór u 46% grupy w strefie czystej i u 100% myszy w strefie geopatycznej.
- Myszy szczury i króliki trzymane w strefie geopatycznej, dokonują po okresie kilku dni przeprowadzek do strefy neutralnej.
- pH krwi w strefie geopatycznej przesuwa się w kierunku alkalicznym (Glazer, 1953r.) co wg. Brekmera jest charakterystyczne dla osób chorych lub zagrożonych chorobą nowotworową.
- We krwi osób, które długo spały w strefie geopatycznej można zaobserwować specyficzny stan w ciemnym polu widzenia (dr. Scheller 1952 r.) Stan ten został później nazwany przez Brekmera „obrazem rakowym”.
