Naukowa Radiestezja
Radiestezja została oficjalnie uznana i wpisana w 1968 roku do rejestru UNESCO jako nauka. Świat nauki uznaje radiestezję oficjalnie jako naukę, chociaż nie wszyscy jeszcze potrafią się z tym pogodzić, a pokątnie znajdują się inkwizytorzy, którzy chcą radiestezji odmówić prawa do bycia nowoczesną nauką! W Polsce radiestezja została z wielkim trudem i dużym opóźnieniem 15 lat uznana dopiero w 1983 roku i jako zawód zarejestrowana w cechu rzemiosł. Decyzja UNESCO oparta została na badaniach naukowych i pozytywnych eksperymentach naukowych z udziałem tysięcy radiestetów z całego świata.
RADIESTETA to specjalista, który wyznacza w terenie naukowo przebieg żył wodnych, określa ich głębokość, wydajność i jakość wody, ustala najkorzystniejsze w terenie miejsca pod budowę studni lub odwierty geologiczne, wykrywa strefy zadrażnień geopatycznych, bada pod kątem radiestezyjnym pomieszczenia, określa miejsca korzystne i negatywne dla dłuższego przebywania w nich ludzi, szczególnie miejsca pracy i wypoczynku.
W Polsce radiestezja została już w latach 80-tych XX wieku prawnie zakwalifikowana jako rzemiosło obok zawodów takich jak astrolog, wróżbita, bioenergoterapeuta, refleksolog, a merytoryczna wartość dowodu z opinii biegłego radiestety została uznana nawet przez Sąd Najwyższy! Problem wartości badań radiestezyjnych dla ustalenia faktów w postępowaniu sądowym był już w roku 1985 przedmiotem rozpoznania Sądu Najwyższego. W uzasadnieniu do uchwały z dn. 30.10.1985 (sygn. akt SN III CZP 59/85) Sąd Najwyższy uznał, że dowodowi z opinii biegłego radiestety nie można odmówić mocy dowodowej, a radiestezja nie powinna być w tym kontekście dyskryminowana. Sąd Najwyższy uzasadnił swoje stanowisko, wskazując:
1) na definicję słownikową wyrazu "radiestezja" - Słownik Języka Polskiego PWN definiował radiestezję jako naukę zajmującą się emisją jonów przez substancje nieradioaktywne;
2) na definicję legalną readiestezji - radiestezja została wskazana jako rodzaj rzemiosła w rozporządzeniu Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 23 kwietnia 1983 roku.
W obecnym stanie prawnym radiestezję szczęśliwie kwalifikuje się w Polsce jako rodzaj rzemiosła (p. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 grudnia 2002 roku, kod zawodu: 514404). Biorąc pod uwagę treść par. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie biegłych sądowych, który stanowi, że biegłych powołuje się m.in. dla poszczególnych gałęzi rzemiosła, należy przyjąć, że dowód z opinii biegłego radiestety jest bez wątpliwości dopuszczalny. Trzeba zatem tak wobec faktów naukowych jak i rozstrzygnięć sądowych, wszelkie, zdarzające się jeszcze agresywne ataki teologicznego ciemnogrodu przeciwko radiestezji uznać za objaw ciemnoty i bezrozumia.
Początkowo zdolności radiestezyjne określano terminem "rabdomancja". Przypuszcza się, że źródło tego słowa tkwi we francuskim "rabdomancie" - jest to słowo określające "odgadywanie z użyciem różdżki". Termin "radiestezja" upowszechnił się około 1934 roku. Jego autorem jest francuski uczony Bouly. Etymologicznie termin "radiestezja" wywodzi się od greckiego słowa "radios" (= promień) i "estesis" (= odczuwanie). Jest to zatem sztuka odczuwania jakiegoś bliżej nieokreślonego promieniowania przy pomocy tzw. "szóstego zmysłu", mające znacznie rozszerzać ludzkie możliwości.
Radiestezja kojarzy się z "radiem" - odbiornikiem fal oraz z "radem" - pierwiastkiem promieniującym jonizująco. Słowo to sugeruje, że wszystkie ciała promieniują, chociaż nie znane są jeszcze wszystkie rodzaje tego promieniowania. Kolegium Instruktorów Radiestezji Towarzystwa Psychotronicznego w Warszawie, w swoich materiałach (maszynopis, 1983 r.), podaje kilka definicji i pojęć związane z radiestezją:
--- Radiestezja - jest to nauka o zasadach interpretacji wskazań i odczuć radiestety, o metodach konstrukcji teorii zjawisk radiestezyjnych, o rozwoju umiejętności radiestezyjnych i o związkach z innymi metodami.
--- Radiesteta - jest to człowiek (podmiot poznający), posiadający następujące umiejętności:
a. odczuwanie (odbiór) różnych typów radiacji i wewnętrzne ich przetwarzanie na bodźce fizjologiczne będące uświadomionymi wskazaniami radiestety;
b. interpretowanie wskazań w języku radiestezji;
c. przekazywanie (nauczania) innym metody radiestezyjnej (umiejętności radiestezyjnych).
--- Radiacja (promieniowanie radiestezyjne) - jest to wszelka forma (rodzaj) oddziaływań (pomiędzy dowolnymi obiektami) na odległość w czasie i przestrzeni, nie dających się sklasyfikować metodami analitycznymi wykorzystującymi percepcję zmysłowo - ruchową. Klasyfikacja metodą radiestezyjną może różnić się od klasyfikacji fizycznej, ze względu na specyfikę metody radiestezyjnej. Metoda radiestezyjna charakteryzuje się następującymi cechami:
a. świadome oddziaływanie radiestety z badanym obiektem następuje w wyniku nastawienia mentalnego warunkującego nawiązanie kontaktu z badanym obiektem;
b. wynik badania (reakcja radiestety) zależy od nastawienia mentalnego;
c. reakcja fizjologiczna radiestety jest odruchem warunkowym, czyli wyuczoną reakcją na promieniowanie radiestezyjne (tu: bodziec) zależy od nastawienia mentalnego. Nastawienie mentalne jest stanem świadomości i woli, odgrywa rolę aktywnego elementu metody radiestezyjnej; (Por. M. Urbański, Ogólna metoda pomiaru radiestezyjnego, w: Psychotronika 85, s. 134-148).
Radiestezja, dawniej różdżkarstwo należy do zjawisk powiązanych z subtelnymi energiami naszego umysłu. By osiągnąć w niej wyniki, należy włożyć pracę w doskonale umysłu i ducha. Radiestezja czyli różdżkarstwo wzbudza dużo kontrowersji, które jednak są sztucznie produkowane raz przez nawiedzonych inkwizytorów chrześcijańskich, a dwa przez zdarzających się czasem oszustów, którzy nie posiadają daru wyczuwania subtelnych zjawisk. Opinie na jej temat, wypowiadane przez naukowców, duchowieństwo, psychologów i radiestetów, bywają zgoła odmienne, jednak opinie apologetów katolickich czy protestackich są wywodami pozbawionymi sensu i logiki. Przed przystąpieniem do badań radiestezyjnych warto poznać te poglądy, aby umieć dać odpór tak hochsztaplerom jak i chorobliwym inkwizytorom czy pseudonaukowcom o mentalności taliba. Są dostępne w Internecie i czasem w prasie. Jest to dość istotne, ponieważ do wszelkich działań w świecie poza naszymi zmysłami, powinniśmy podchodzić bardzo ostrożnie.
Źródło: http://www.macierz.org.pl/artykuly/nauka/radiestezja-nowoczesna_nauka_powstala_na_bazie_starozytnego_rozdzkarstwa_geomacji_feng_shui_wastu.html
